everybody loves Hélder...
Superman
30.10.05
Veel (Nederlands)
27.10.05
It feels good to be on top,But you should never forget where you come fromIk heb een goed leventje... Ik heb veel en in principe alles wat ik wil, kan ik krijgen... Weinig zorgen, thuis wordt alles geregeld.. Alles lijkt zo vanzelfsprekend... Ik weet dat alles wat ik heb, heb ik zelf 'veroverd', heb ik zelf verdiend, maar soms voel ik me er ongemakkelijk bij.. Ik vergeet vaak hoe belangrijk het is om hard te werken om doelen te bereiken. Ik moet echt beseffen dat alleen hard werk beloond werd, vooral voor mijn toekomst. Ik moet 'weer' leren dat het aan mij ligt, dat ik niet alles zomaar voor de handen krijg.. Hard werk is het belangrijkste...
Ik weet dat ik mijn doelen nog niet bereikt heb, maar ik heb al een lange weg afgelegd en nu ik zo dichtbij ben, moet ik mezelf blijven herinneren dat alles nieto zo vanzelfsprekend is, en dat ik veel moet doen om iets te bereiken... Opofferen om vruchten te plukken..
Vandaag heb ik toets gehad en het ging goed. De volgende twee maanden heb ik een mooi rooster, ik moet alleen elke dinsdag en woensdag naar school...
Groetjes,
Hélder
Muito (Português)
It feels good to be on top,But you should never forget where you come fromAqui vão mais uns pensamentos esquisitos... Nos últimos dias tenho andado a pensar na vida de 'lord' que levo aqui. Tenho muito do que quero, tenho mesmo muitas coisas... Tenho poucas preocupações e tudo o que quero é muito fácil de conseguir... Tenho tudo assim de mão beijada... Apesar de reconhecer que tudo o que tenho é conquistado e que tudo o que tenho é porque o mereci, às vezes sinto-me desconfortável porque noto que já acho isto tudo muito natural... Muitas vezes esqueço-me de como é importante trabalhar duro para alcançar objectivos. O melhor exemplo disto é a situção aqui em casa... Eu não colaboro em nada nas tarefas domésticas, a Gerda faz tudo... Eu sei que isto se deve em grande parte a ela própria, mas acho que é importante, mesmo para o meu futuro, que eu desempenhe algumas dessas tarefas.
Sei que ainda não atingi os meus objectivos, mas já percorri um longo caminho e agora que estou tão perto é importante não esquecer que só o trabalho duro me trará recompensas e que as coisas não assim 'dadas'. Há que sacrificar para alcançar...
Hoje tive teste, correu bem e nos próximos dois meses tenho um horário muito fixe, só tenho aulas às terças e quartas...
Abraços e beijinhos,
Heldinho
Slapeloosheid (Nederlands)
26.10.05
At night I can't sleepI toss and turnMy mind is playing tricks on mePff, weer een slapeloze nacht... Ik weet het echt niet.. Ik begrijp niet waarom ik niet kon slapen.. Vanochtend heb ik pas wat geslapen, maar ik snap het niet.. Ik maak me nergens druk om, ik zou niet weten waarom ik zenuwachtig zou moeten zijn.. Ik ben niet eens verliefd (niet dat ik weet).. Tsj... Dan kan ik niet slapen, ga ik maar denken en denken en denken en dan nog een keer draaien en dan weer denken... Juist dat denken vind ik gevaarlijk, want dan gaat het om de meeste onlogische dingen... Zoals de stoeptegels of de kleur van de auto van de buurman.. Vannacht zelfs over de smaak van rotte pruimen... Dan ga ik over alles en nog wat denken en de enige conclusie die ik trek, is dat tot geen conclusie kom... Het is echt waanzinnig, volgens mij ben ik schizofreen aan het worden ofzo..
Tijdens mijn lange nacht heb ik de TV honderd keer uit- en aangezet. Ik heb nog drie leuke documentaires gezien over mensen die, elk op zijn/haar eigen manier, de wereld hebben veranderd. De eerste was op de BBC en ging over Indira Gandhi, de eerste vrouwelijke premier van India, een van de grootste democratieën van de wereld. Zij had een moeilijke taak, eenheid aanbrengen in een land van miljoenen, waar veel verschillende culturen, geloven naast elkaar in vrede moesten leven. Dat heeft ze bereikt en bewijs daarvan is dat toen zij in de jaren 80 vermoord werd door twee van haar bodyguards, twee Sikhs, er rellen ontbraken tussen de Sikh-bevolking en de rest van de Indiase bevolking... Duizenden Sikhs zijn toen vermoord, omdat ze aangezien werden als de vijanden van de natie.. De moordenaars van 'Mother India', zoals Indira Gandhi is/was genoemd... Een sterke vrouw die van een groot land een eenheid maakte...
De tweede documentaire heb ik op een Belgische zender gezien over Mao Tse Tung en zijn 'honger' naar macht in de tweede helft van de twintigste eeuw. Het ging over hoe hij een dictatuur leidde.. Hoe hij miljoenen mensen controleerde (en controleert nu nog steeds, jaren na zijn dood)... Hoe hij zijn volk onder bedwang hield... Hoe hij bijvoorbeeld 38 miljoen Chinezen liet uithongeren en het eten dat hun had kunnen redden naar de Sovjet-Unie heeft gestuurd in ruil voor (kern)wapens. Hij de wilde de wereld veroveren, een soort Napoleon-droom.. Hij stierf in de jaren 70, maar overal in China zijn nu nog protretten van hem te zien.. Boeken of documentaires die de zwarte kant van zijn dictatuur aan het licht brengen zijn daar nu nog steeds verboden...
De derde en laatste documentaire ging over Rosa Parks, die gisteren overleed. Hoe een moment, een 'kleine' beslissing in een alledaagse bezigheid het leven van veel mensen kan veranderen. De meeste van jullie zullen haar verhaal kennen... Een zwarte vrouw in Amerika (in de jaren 50 toen het racisme daar heerste) die in een bus stapte, ging zitten en vervolgens weigerde haar plaats te geven aan een blanke man. Volgens de wet van toen hoorde ze op te staan voor die blanke man en achterin te gaan zitten. Ze weigerde en werd dus gearresteerd. Omdat ze ook weigerde een boete te bepalen, ging haar zaak naar de rechter.. Dit gaf een impuls aan de strijd voor burgerrechten in Amerika... Ze overleed gisteren op 92-jarige leeftijd en nu heeft ze eindelijk de vrijheid en gelijkheid bereikt waar ze zo hard voor heeft gevochten.. Een vrouw die door dat ene moment een belangrijk figuur werd in de geschiedenis van de VS, maar ook van de wereld...
Toch wat nuttigs in mijn slapeloze nacht.. Ik heb nog wat geleerd.. Voor de rest alles goed... Rustig aan... Morgen toets, komt wel goed...
Groetjes,
Hélder
Insónia (Português)
At night I can't sleepI toss and turnMy mind is playing tricks on mePff... Mais uma noite sem dormir.. Nem sei porquê.. Desliguei a TV para dormir à meia-noite, mas à 1 da manhã recebi uma mensagem (nada importante) e a partir daí não consegui voltar a dormir até de manhã... É pá, é que não tenho nada com que me preocupar, não tenho motivo para estar nervoso.. Mas isto de não dormir é perigoso.. Ponho-me a pensar e a pensar e a dar voltas na cama e não fico quieto.. Mas isso de pensar é que é pior.. Ponho-me a pensar sobre coisas que não têm nexo nenhum. Ainda por cima esse pensamentos vêm em três línguas diferentes para fazer ainda mais confusão. Atacam-me por todos os lados e a única conclusão a que chego é que não chego a conclusão nenhuma. Esta noite, por exemplo, tive a pensar em pessoas que têm filhos só para criá-los à sua imagem, para fazerem dos filhos uma nova versão deles próprios em vez de darem a liberdade às crianças para se tornarem na pessoa que elas próprias queiram ou no mínimo darem a liberdade de escolha... Nem me perguntem por que tive este pensamento tão otário.. Não faço a mínima ideia...
Nesta minha noite longa também liguei e desliguei a TV umas quantas vezes... Vi três documentários sobre pessoas que, cada um à sua maneira, mudaram o mundo. Primeiro um na BBC sobre a Indira Gandhi. A primeira mulher que se tornou primeira-ministra na Índia, uma das maiores democracias do mundo. Ela não teve uma tarefa fácil e o que alcançou foi paz num país tão grande cheio de culturas e religiões diferentes. Foi assassinada em 1984 por dois dos seus guarda-costas, dois Sikhs e para verem como ela foi grande em unir a Índia, nos meses que seguiram a morte dela, houve confrontos entre os Sikhs e outras culturas indianas.. Morreram milhares de Sikhs, que passaram a ser vistos como os inimigos da nação, por terem morto a 'Mãe Índia', como era conhecida a Indira Gandhi. Uma missão difícil num país difícil, mas ela cumpriu-a...
O segundo documentário que vi foi sobre o Mao Tse Tung (num canal belga) e a sua 'fome' de poder na China. A maneira como ele controlou (e ainda controla, mesmo depois de morto) o seu povo, um povo de milhões... A maneira como liderou uma ditadura cruel... A maneira como deixou 38 milhões de chineses morrer à fome, mandando a comida que os poderia ter salvo para a União Soviética em troca de armas (nucleares). O objectivo dele era conquistar o mundo, feito novo Napoleão.. Morreu nos anos 70, mas na China ainda hoje se vêem muitos posters pendurados com retratos do Mao. Censura proíbe livros ou documentários que abordem os lados negros da sua ditadura...
O terceiro e último documentário que vi foi sobre Rosa Parks, que faleceu ontem nos Estados Unidos. Esta mulher provou que um simples momento, uma decisão de coragem tomada numa situação 'pequena' do dia-a-dia mudou a vida de muita gente. A maior parte de vocês devem conhecer a história dela.. Uma senhora negra, nos Estados Unidos, anos 50, o racismo imperava. Ela entrou num autocarro e sentou-se. Quando um senhor branco entrou, Parks recusou dar-lhe o lugar e ir sentar-se na parte de trás do autocarro. Segundo a lei americana, ela deveria ter dado lugar ao tal senhor branco, mas ela recusou e até chamaram a polícia, ela recusou pagar a multa e foi presa e foi a julgamento... Esta acção desencadeou um movimento pelos direitos civis dos negros americanos. Rosa Parks faleceu ontem aos 92 anos e é agora finalmente livre de todos os preconceitos e alcançou agora finalmente a igualdade que desejava... Uma grande senhora que fez de um momento história e tornou-se uma grande figura da história dos Estados Unidos, mas também do mundo..
Visto assim, até foi uma noite produtiva, vi esses documentários e aprendi mais algumas coisinhas... De resto tudo tranquilo, amanhã tenho teste, mas é na boa...
Yah, mas já chega por hoje :-p
Até ao próximo episódio..
Abraços e beijinhos,
Heldinho
Film (Nederlands)
24.10.05
Goedemorgen!
Ja, voor mij is het nog ochtend... Ik heb weinig geslapen vannacht.. Weet niet waarom. Zou het komen door de film die ik gisteravond heb gekeken? 'Eternal Sunshine of the Spotless Mind' met Jim Carrey en Kate Winslet. Ik weet dat de meeste van jullie 'Jimmy' niet zo goed vinden, maar deze film is heel anders zijn andere films.. Het is geen lachfilm, maar een drama die veel stof tot nadenken geeft... Het gaat over de mogelijkheid om herinneringen uit ons geheugen te wissen. In de film is er een kliniek die die mogelijkheid biedt. De meeste patiënten gaan naar die kliniek om herinneringen aan een oude relatie uit te wissen. Een relatie met iemand van wie ze ooit gehouden hebben en om een of andere reden weer zijn verloren. Deze mensen kunnen niet met het verlies leven, dus beslissen ze om alle herinneringen aan die andere persoon uit te laten wissen. Ik zal niet meer vertellen, ik hoop dat jullie nieuwsgierig zijn geworden en die film gaan kijken (als jullie hem nog niet gezien hebben). Ik hoop ook dat jullie zo verrast worden als ik...
Gistermiddag was ik nog aan het denken over hoe wij in de tijd reizen, door middel van herinneringen. Over hoe wij oude situaties kunnen herleven, oude gesprekken kunnen voeren, mensen zien die we werkelijk al jaren niet meer hebben gezien.. Maar de vraag is nu 'wat is nou werkelijkheid en wat niet?' Als alles gebeurt in ons hersens, hoe kunnen we nou weten wat echt is en niet? Op gegeven moment is alles zo verwarrend... Is 'uitwissen' een oplossing? We hebben allemaal nare herinneringen die we eigenlijk niet willen... Nee.. Ik hou van dat reizen in de tijd. Ik wil alle mogelijke herinneringen bewaren, goed of slecht.. Ze zijn alles wat ik heb... De tijd in dit leven gaat zo snel dat alles herinneringen zijn of worden.. Zo snel zijn we aan het eten en zo snel daarna gooien we het allemaal weg via de pot... Laat me maar mijn herinneringen en dromen bewaren.. Die lopen tenminste altijd goed af en niemand kan me afleiden.. IT'S MY WORLD!
Nog even over die film, een van de liedjes van soundtrack is de hele nacht in mijn kop blijven luiden: 'Everybody's Gotta Learn Sometime' van Beck. Geweldig nummer.. Een ander mooi nummer is de nieuwe single van de Audio Bully's 'I'm in Love'. Vorige week heb ik twee andere mooie cd's gedownload: 'Unplugged' van Alicia Keys en de nieuwe van Stevie Wonder 'A Time To Love' (een masterpiece!!!).
Change your heart, look around youChange your heart, it will astound youI need your loving like the sunshineAnd everybody's gotta learn sometime(Hier een stukje van dat nummer van Beck, eigenlijk is het een cover van een nummer van Korgis)
Pff... Wat een film...
(trouwens, 17 december ga ik naar het concert van The Fugees in Hasselt (België) ;-) Ja, ze zijn weer samen!!!)
Groetjes,
Hélder
Filme (Português)
Bom dia!
Sim, para mim ainda é de manhã, esta noite não dormi quase nada.. Não sei porquê.. Será por causa do filme que vi ontem à noite? É pá, que grande filme... 'Eternal Sunshine of the Spotless Mind' com o Jim Carrey e a Kate Winslet (desculpem mas não sei o nome em português). Sei que a maior parte de vocês não do 'meu sócio' Jim, mas eu curto bué dele e este filme nem é uma comédia.. É um filme que dá para pensar e olhem passei a noite toda a pensar neste... É sobre memórias e a possibilidade de apagar memórias do nosso cérebro... No filme há uma clínica que oferece aos pacientes a possibilidade de apagar memórias seja de quem ou do que for do nosso cérebro... A maior parte dos pacientes procura desfazer-se das recordações de alguém que amaram e por alguma razão depois perderam e não conseguem viver com essa perda.. Não vou contar mais, porque espero que vocês fiquem curiosos e vão ver este grande filme... Que se surpreedam como eu me surpreendi.
Ainda ontem à tarde estive a pensar na maneira como nós viajamos no tempo, através das nossas memórias, recordações. Como conseguimos viver momentos que há muito já se foram, como conseguimos ver e falar com pessoas que já não vemos realmente há anos... A pergunta que surge é 'o que é então a realidade?' Se tudo se passa no nosso cérebro, como podemos saber o que é realidade e o que é imaginação? Há alturas em que tudo se confunde... Será que 'apagar' é solução? Porque há aquelas memórias que temos e não queremos ter.. É pá, que confusão.. Eu até gosto de viajar no tempo, não creio que algum dia desejaria apagar qualquer recordação que ainda viva no meu cérebro.. Pensando bem, são tudo o que tenho... Aliás, o tempo nesta vida passa tão depressa que tudo acaba por ser ou se tornar recordação.. Tão depressa estamos a comer como logo a seguir estamos a despejar pela sanita aquilo que ingerimos... Deixem-me mas é ficar com as minhas recordações e com os meus sonhos.. Nestes ninguém que me distrai e tudo me sai bem.. IT'S MY WORLD!!
Ainda sobre o filme, uma das músicas da banda sonora ficou-me a noite toda na cabeça: 'Everybody's Gotta Learn Sometime' do Beck. Que grande som! Outro som muito fixe é o novo single dos Audio Bullys, 'I'm in Love'. Saquei na semana passada dois cd's que rebentam: o novo da Alicia Keys 'Unplugged' e o novo do Stevie Wonder 'A Time To Love' (que obra-prima!!!)
Change your heart, look around you
Change your heart, it will astound you
I need your loving like the sunshine
And everybody's gotta learn sometime
(Aqui um excerto do som do Beck, apesar de não ser um original dele, é um cover dos Korgi)
Mas fogo, que filme...
Abraços e beijinhos,
Heldinho
Verandering (Nederlands)
20.10.05
Hey allemaal!!
Lang niet gezien :-p Ik heb het de laatste tijd druk gehad met duizendeneen dingen.. Een paar weken geleden ben ik naar Tilburg gegaan om naar de wedstrijd Willem II - Monaco te kijken met een paar andere 'teambegeleiders' van het WK van afgelopen zomer. Ik ben niet alleen naar het stadion geweest, daar in Tilburg, maar ook naar het hotel gegaan waar ik toen had gelogeerd en waar 'jullie-weten-wie' werkt. Ik heb haar dus voor het eerst gezien sinds eind juli... Het was eigenlijk heel raar, niet zozeer om haar weer te zien, maar om weer daar te zijn. Vanaf het moment dat ik de parkeerplaats van het hotel binnenreed, kreeg ik een soort opeenvolging van dejá-vu's . Het was alsof ik de hele film van het WK voor me zag... De lobby van het hotel, de zalen waar we aten of waar de besprekingen plaats vonden, de brug naar de kamers, de parkeerplaats aan de achterkant waar de bussen klaarstonden voor trainingen en wedstrijden... Ik heb al die plekken weer gezien en kreeg een soort heimwee naar die geweldige ervaring van de maand juni... Aan de andere kant, stond ik daar met haar te praten en hoewel ik van tevoren bang was dat ik er spijt van zou krijgen, is het echt meegevallen... Ik besefte dat ik er eigenlijk wel overheen ben en dat ik haar niet zoveel miste als ik dacht, waar ik zo bang voor was. Aan de andere kant mis ik wel het idee van het 'iemand te hebben'. Begrijp me niet verkeerd, ik vond het heel leuk om weer daar te zijn en haar weer te zien. Het was ook gezellig om met haar weer te praten, maar daar bleef het ook bij... Het lijkt alsof ik veel veranderd ben (vooral na de vakantie) en daar is alles zo'n beetje hetzelfde gebleven... Ook zij...
Ik ben de laatste weken ook bezig geweest (eigenlijk ben ik het nog steeds) met het zoeken naar een master. Het lijkt me een goed idee om dit in het buitenland te doen, met name in Engeland. Ik ben dus naar een studiebeurs in Utrecht gegaan om daar meer informatie over te krijgen. Ik heb goed rondgekeken en goed geluisterd. Het is nou tijd om goed te onderzoeken wat de beste opties zijn. Tot nu toe spreekt me de master 'Globalisation, Societies and Cultures' van de Manchester Metropolitan University heel erg aan. Hierover krijg ik binnenkort meer informatie. Er is ook een andere goede master, de FIFA master, die ik in drie verschillende landen (Zwitserland, Engeland en Italië) zou moeten volgen, hierover krijg ik ook meer informatie, maar ik denk dat ik deze volgend jaar nog niet kan volgen, misschien het jaar daarna ;-). Zodra ik meer weet, laat ik het jullie horen.
Het is misschien niet eerlijk dat ik zolang niets meer heb laten horen.. Misschien denken jullie 'tsj.. nu gaat het goed met hem, vertelt ie niks... toen het minder ging, moesten we hem altijd aanhoren'.. Jullie hebben gelijk... Sorry... Het gaat inderdaad heel goed met me.. Ik heb zelfs de laatste tijd een paar mensen weer gezien die ik al een tijdje niet meer had gezien en het eerste wat ze zeiden was 'Hey Hélder, je ziet er goed uit!' Dat doet me goed, het gaat dus goed met me en dat straal ik blijkbaar ook uit... Ik heb nou echt het idee dat ik de hele wereld aan kan. Ik zit lekker in mijn vel en heb grote plannen.. Dit zou ik niet kunnen zonder de mensen om me heen.. Misschien denken jullie vaak dat ik alleen maar aan mezelf denk door wat ik hier schrijf.. Misschien hebben jullie gelijk, maar ik denk wel degelijk aan de mensen om me heen.. Hun geluk is ook mijn geluk en zonder dat zij gelukkig zijn, kan ik niet gelukkig zijn...
De laatste tijd heb ik ook een paar vrienden en vriendinnen geholpen met van alles en nog wat (advies, etc etc) en dat doet me ook goed.. Ik wist niet eens dat ik daartoe in staat was. Ik heb het echt met plezier gedaan en het feit alleen dat ze mij om hulp vragen vind ik geweldig.. Ik hoop dat ik in de toekomst vaker mensen kan helpen.
Wat die oorlog betreft... Don't get me twisted... Ik heb nog steeds oorlog en zoals we allemaal weten in een oorlog zijn er geen winnars, alleen verliezers. Ik weet dat het niet de beste oplossing is, maar het is gewoon beter dan mezelf steeds weer pijn te doen.. Een paar weken geleden ben ik een paar meisjes tegengekomen die ik al een tijdje niet meer had gezien en die hadden het blijkbaar niet door dat ik oorlog aan het voeren ben... In een andere situatie was ik misschien aardiger voor hen geweest, maar nu kon dat even niet...
Zoals ik al eerder zei, vind ik dat ik veranderd ben (in positieve zin, dan) na de ervaring van het WK, maar ook na de vakantie... Als ik goed nadenk, is mijn leven gemaakt van veranderingen, radicale veranderingen en dit heeft me gemaakt tot wat ik nou ben... Ik sta altijd open voor veranderingen, omdat dat meestal een verbetering oplevert... Hier in Nederland ken ik inmiddels veel mensen en het valt me op dat de meesten bang zijn voor verandering... Dat vind ik zo jammer.. Deze mensen blijven maar steeds in hetzelfde wereldje leven zonder dat ze gewoon verder dan '5 meter' om hen heen kijken... Zoals de Braziliaanse rapper/dichter zegt:
Wees jezelf, maar wees niet altijd dezelfde...
Verander, dat als je verandert, verandert de hele wereld met je mee
Wij veranderen de wereld met een verandering van geest
En als wij de geest veranderen, dan boeken we vooruitgang
In een verandering van gedrag is er geen kwaad zonder verbetering, geen ziekte zonder geneesmiddel
In een verandering van houding, krijg je meer zelfvertrouwen
In een verandering van het heden geef je de toekomst vorm
Ik heb het geprobeerd te vertalen, maar het idee erachter is gewoon, wees open voor verandering, want dat betekent vaak verbetering.. Probeer altijd verder te kijken... Er zijn zoveel mogelijkheden en het zou zonde zijn om die niet te gebruiken... The world is not enough..
In Portugal staan we eigenlijk opener voor verandering, dat merk ik in de omgeving om me heen, vooral mijn vrienden.. Het lijkt alsof mensen hier in Nederland niet veel durven.. Alsof ze bang zijn voor nieuwe dingen.. Ze blijven hun 'kleine' wereld maar koesteren en alles doen wat van hen verwacht wordt en zijn bang nieuwe dingen te proberen, zijn bang de oude gewoontes los te laten... Echt jammer vind ik dat.. Het zijn allemaal mensen die veel meer zouden kunnen... Veel verder konden komen..
Maar ja, ik ben blij dat ik wel verder kijk... Sky's the limit...
Nouja, I C U when I C U
Groetjes,
Hélder
Sky's the limit! (Português)
12.10.05
Only make moves when ya heart's in it
And live the phrase Sky's The Limit
Yo People!!!
Já há algum tempo que não escrevo, desculpem...
Nas últimas semanas tenho andado ocupado com mil e uma coisas... Fui a Tilburg ver o jogo Willem II - Mónaco que os franceses ganharam por 3-1, mas isso nem foi o mais importante. Primeiro fui ao hotel onde estive duas semanas durante o Mundial de Júniores e onde trabalha a... vocês sabem quem... O tempo todo que lá estive (para aí uma hora) vi o filme todo do Mundial, parecia que tinha voltado atrás no tempo e estava outra vez a curtir com os colombianos.
Foi também a primeira vez que a vi, desde que ela acabou comigo.. Para falar a verdade eu estava com um bocado de medo do nosso 'reencontro', com medo que ainda sentisse muito por ela.. Afinal eu não sentia assim tantas saudades dela, mas mais daquele sentimento de ter alguém, fez-me bem ir lá para ter a certeza que já ultrapassei isso... Ela está na mesma, estava a falar comigo (muitas coisas que ela estava a dizer nem prestei atenção, porque eu estava a reviver o meu mundial) como se me tivesse visto no dia antes... Eu mudei, como já vos disse depois das férias, estou com a cabeça mais 'limpa', estou 'refrescado' e a olhar para a frente...
Gostei muito de voltar a Tilburg, porque foi a tal cidade que me abriu os olhos, que me fez acreditar que sou capaz de muita coisa...
É também por causa dessa experiência do Mundial que decidi abrir os meus horizontes.. Estou a pensar seguir uma carreira académica e para melhorar o meu currículo, estou também a pensar em fazer o meu 'master' (último ano da licenciatura) noutro país, mais concretamente em Inglaterra. Este ano acabo o meu 'bachelor' (bacharelato) e no próximo ano quero ver se vou para a terra do chá das cinco. O limite é o céu e eu sei que se trabalhar duro, posso chegar onde quer que seja que eu queira ir...
Fui a uma feira onde estavam representadas universidades de todo o mundo. Prestei muita atenção e agora tenho de continuar a pesquisa pela internet. O objectivo mesmo é uma universidade em Inglaterra (há um master em Manchester muito interessante), mas lá na feira estava também uma universidade da Estónia com uma proposta aliciante ;-). Depois conto-vos as novidades...
Só posso dizer que me estou a sentir muito bem e ultimamente até tenho ajudado pessoas amigas e isso dá-me uma satisfação enorme. Às vezes pode-vos parecer que só penso em mim próprio, e se calhar têm razão, porque só costumo escrever sobre me, myself and I, mas a verdade é que tenho muitas pessoas à minha volta e tudo o que faço, faço a pensar nelas e em nunca as magoar.. Tento sempre estar presente para e disposto a ajudar quem quer que seja... Eu sei muito bem que não sou perfeito e que tenho muito para aprender e também é por isso que eu escrevo, para vocês me acompanharem e ajudarem nesse processo de aprendizagem, porque living is learning and learning is living...
No futebol as coisas estão a correr cada vez melhor, a nível pessoal... Ao nível da equipa, vamos de mal a pior :-s... Ainda não ganhámos, empátamos um jogo e perdemos cinco :-s. Até temos jogado bem, mas falhamos muitos golos...
Olhem, um grande cd que eu saquei há pouco tempo é o Minstrel Show dos Little Brother.. Está mesmo um espéctaculo... O som Not Enough rebenta.. Falando de música, os Fugees juntaram-se outra vez e no dia 17 de Dezembro vou ao concerto deles em Hasselt na Bélgica hehehe...
Sky is the limit and you know that you can have
what you want, be what you want
You know very well who you are
Don't let em hold you down, reach for the stars
You had a go, but not that many
'cause you're the only one I'll give you good and plenty
(Biggie Smalls)
Abraços e beijinhos,
Heldinho