Dry Your Eyes (Nederlands)

In one single moment your whole life can turn 'round

Pff.. Morgen vertrek ik naar Portugal, 4 weken lang vakantie vieren... Naast familie en vrienden die ik heel erg mis, ik heb de meeste al 2 jaar niet meer gezien... Het zal heel leuk zijn...

Sinds mijn laatste blog is er heel wat veranderd... Ik ben nou niet meer in de wolken.. Ik heb nog een paar leuke weken gehad, vooral omdat ik gezellige dingen met Maike heb mogen doen. Verder ben ik ook een paar keer op stap geweest met andere vrienden, wat ook heel leuk was... Maar sinds afgelopen vrijdag staat alles toch weer op de kop...

Ik dacht dat ik op vakantie ging met het idee dat ik een vriendin had... Het is niet meer zo... Maike heeft het vrijdag uitgemaakt... Voor mij kwam dat uit het niets.. Ik wilde het niet eens geloven...

And I'm just standin' there, I can't say a word
'Cause everything's just gone
I've got nothin'
Absolutely nothin'

Aan de ene kant begrijp ik wel waarom ze het uit heeft gemaakt en waarom ze voelt dat ze niet aan een relatie toe is, maar ik wil het niet accepteren, omdat het toch pijn doet... Ineens is alles weg... Ik had eerlijk gezegd niet gedacht dat het zo'n pijn zou doen.. Vrijdagavond meende ik dat het zo over zou gaan en dat ik zaterdag op het werk gewoon weer de oude zou zijn... Niet dus.. Ik bleef maar de hele tijd aan Maike denken.

De meeste van jullie kennen mij heel goed en weten dat ik niet zomaar op een meisje verliefd word, en dat ik normaal heel verlegen en onzeker ben, maar bij Maike voelde ik me zo goed, en was ik bereid alles eraan te doen om alle onzekerheden weg te halen en een leuke tijd met haar door te brengen... En dat is ook gelukt... En nu is het over... Volgens mij ben ik nog nooit zo verliefd op een meisje geweest...

Gelukkig heb ik veel mensen om me heen, met wie ik goed kan praten, en mij goed kunnen adviseren, want dit is allemaal heel nieuw voor mij... Ik ben veel aan het praten en weet dat dit helpt, alleen red ik niet, dan ga ik allemaal domme dingen denken... Normaal gesproken verpest ik gewoon alles, maar dit keer is het niet zo en voel ik me zo machteloos...

Vanaf morgen zal ik 4 weken lang genieten, maar ik ga haar toch missen.. Want er is missen en er is missen... Nou moet ik haar gaan missen, wetend dat als ik terug naar Nederland kom, ik geen vriendin meer heb.. En dat is balen... En dan kunnen mensen zeggen dat er nog duizend andere meisjes zijn, maar dat is bullshit want er is maar één Maike...

Damn.... Hoe kan het nou zo'n pijn doen?

In ieder geval, ik zal in Portugal mijn blog proberen bij te houden, dus blijf lezen.

Dry your eyes mate
I know it's hard to take but her mind has been made up
There's plenty more fish in the sea
Dry your eyes mate
I know you want to make her see how much this pain hurts
But you've got to walk away now
It's over

Met dank aan The Streets voor het nummer "Dry Your Eyes" dat mijn verhaal vertelt...

Groetjes,
Hélder

Mãe (Português)

Oi people!

Hoje quero dedicar o meu blog a uma pessoa muito especial para mim à qual nem sempre mostro o afecto que deveria mostrar...
É "oficialmente" a minha avó Cidinha, mas eu chamo-lhe Mãe, porque para mim sempre foi uma mãe, mais até, uma mãe, avó, amiga, tudo!!!

Como a maior parte de vocês deve saber, eu nunca conheci a minha mãe "biológica", faleceu quando eu tinha 3 meses de idade... Apesar de ter um pouco de curiosidade sobre ela, nunca senti a falta dela. Sempre tive a minha Mãe, que sempre fez tudo para que eu me sentisse feliz... Todos os dias penso nela, e muito do que eu sou hoje devo à minha Mãe.. Por tudo o que me ensinou, por tudo o que me mostrou e principalmente por todo o amor que sempre me deu...

Lembro-me muito bem quando me sentava no colo dela e ela cantava canções bonitas para mim, ou quando me puxava para dançar quando havia festas lá em casa... Se hoje amo a música, devo-o à minha Mãe...
Também me ensinou a vestir bem, a escolher cuidadosamente as minhas roupas e a tratar de mim, se hoje me visto e arranjo bem, como algumas pessoas dizem, devo-o também à minha Mãe...

Mesmo quando as coisas lá em casa não nos estavam a correr muito bem, mesmo nas alturas mais difíceis, a minha Mãe nunca deixou de se sacrificar para que eu (e os meus irmãos) tivéssemos o que necessitávamos...

Agora que estou mais crescido e penso na minha infância, só o posso fazer com um sorriso, de gratidão e felicidade, por ter a infância mais bonita que alguém pode ter.. Graças a Deus, mas também a minha Mãe e ao meu Pai (o meu avô)... Só agora consigo perceber que tudo o que eles fizeram, fizeram-no a pensar em mim, no meu futuro e se eu agora alcancei muito, tenho de lhes agradecer e não me posso esquecer dos sacrifícios que fizeram por mim...

Em Maio, a minha Mãe esteve aqui na Holanda... E "portei-me mal"... Não lhe mostrei que a amo mais do que tudo neste mundo... Em vez disso reagi 'distante' como se fosse uma estranha.. Não fiz por mal, ela veio para me visitar, mas foi uma altura confusa para mim.. Não estava muito confiante de mim próprio, andava cansado e nervoso.. Em vez de lhe tentar explicar isto, tratei-a de uma forma incorrecta... Agora que estou mais calmo, vejo os meus erros e em Agosto quando for lá a Portugal, vou-lhe dizer que sinto muito o que fiz e quero-lhe pedir desculpa.

Mãe, desculpa, não o vou voltar a fazer, tu não merecias... Tu sabes que o meu amor por ti é como o teu por mim, não tem fim....

Nuvens (Português)

Anteontem foi dia 4 de Julho... Há 8 anos atrás, no dia 4 de Julho de 1997, o meu mundo desabou. Nesse dia o meu avô faleceu... Lembro-me de tudo como se fosse ontem. Cada ano penso nesse dia triste e como tudo aconteceu, sempre com o mesmo aperto no coração. Vocês sabem o que sinto por ele e a relação que nós tínhamos....

Esta semana foi uma semana de sentimentos mistos... Na semana passada, no dia 28 de Junho, fez um ano que o Jo, o meu outro pai, faleceu. Um dia muito difícil também, mas que passei de manhã à noite agarrado ao computador para fazer o trabalho que entreguei na sexta-feira. Felizmente consegui acabar a tempo e bem (acho eu).

Por outro lado, tenho tido dias mágicos com a Maike. Na quarta-feira da semana passada, ela esteve cá e fomos dar umas voltinhas em Maastricht. Curti muito e no dia a seguir fui ter com ela lá a Brabant e foi quando 'a coisa se tornou oficial' ;-) . Hehehe...

Na sexta-feira fui à festa de casamento da mãe do meu amigo Tom Leenders aqui de Maastricht, também foi muito fixe, conversámos muito sobre o 'meu' Mundial e também sobre as férias de Agosto aí na Tuga.

No sábado fui outra vez ter com a Maike, desta vez de carro, pela primeira vez uma viagem tão longa, mas correu tudo bem. Fomos ver as finais do Mundial de Júniores com umas colegas da Maike, também nos divertimos muito..

Estou muito contente por ter conhecido a Maike e ela faz-me sentir muito bem! Gosto mesmo bué dela :-D.

Ontem ela esteve aqui outra vez, e fomos dar um giro à Bélgica e às compras, comprei um casaco, umas calças e uma camisola tudo muito fixe... Mas o mais fixe foi eu estar com a Maike o dia todo.
Agora não sabemos quando nos vamos encontrar outra vez, porque está a trabalhar até ao fim da semana e a partir de sábado também vou trabalhar mais, mas tá-se bem.

Aqui em casa as coisas também estão melhorzinhas, a Gerda passou por uma fase menos boa, por causa do dia 28 e eu também andava a stressar um bocado por causa do fim do 'meu' Mundial, da Maike e por causa do trabalho. Como vocês já devem ter reprado, ainda estou nas nuvens, mas tudo está a regressar à normalidade e também estou muito contente por isso.

Por hoje é tudo.
Abraços e beijinhos,
Heldinho

Wolken (Nederlands)

4 juli... 8 jaar geleden, op 4 juli 1997 stortte mijn wereld in... Mijn opa stierf.. Ik kan me nog alles precies herinneren, alsof het gisteren was gebeurd.. Elk jaar sta ik op deze dag stil...

Vorige week was ook zo'n dag... Dinsdag, 28 juni, de sterfdag van mijn andere vader, Jo... Jullie weten allemaal wat deze twee mannen voor mij betekenen en dit soort dagen blijven moeilijk voor mij... Het leven gaat door...

Het was wat dat betreft een rare week.. Deze twee dagen dus, het essay wat ik moest schrijven voor school... Aan de andere kant ook veel leuke dingen! Woensdag is Maike hier in Limburg geweest en we hebben een mooie dag gehad... Donderdag ben ik daar in Brabant geweest waar we een geweldige dag hebben gehad... Ondanks alle drukte en minder prettige dagen afgelopen heb ik toch kunnen genieten van alle momenten samen met haar.

Zaterdag zijn we naar Utrecht gegaan, naar de finales van het WK, samen met Anja, Hanneke en Bernice (ze werken allemaal bij Maike in het hotel) en ook al had ik niet zo'n belangstelling voor de wedstrijden, was het heel gezellig. Het was trouwens de eerste keer dat ik met de auto naar Udenhout ging, en het viel allemaal mee.

Vrijdag was trouwens de bruiloft van de moeder van Tom van de Leender :p daar was het ook gezellig, lekker bijgekletst..

Nou heb ik nog een week vakantie, ik moet zaterdag pas beginnen met werken...

Morgen komt Maike weer deze kant op, dus kan ik me weer verheugen op een mooie dag... Ik ben heel blij dat ik haar heb leren kennen... Zij is het allermooiste wat me is overkomen tijdens die prachtige ervaring van het WK... En mijn enige lichtpuntje tijdens deze rare dagen...

En nou goed nieuws voor Gerda, ik ben nog steeds in de wolken, maar de stress is er weer van af, waarschijnlijk omdat ik dat essay af heb.. Het zijn voor haar ook moeilijke dagen geweest, maar ik ben blij dat het nu weer beter gaat hier... Ik ben ook niet de makkelijkste geweest... Langzamerhand keert de rust terug... Gelukkig...

Dit was het voor vandaag,

Groetjes,
Hélder